W układzie wylotowym silnika ZI, bez konwertera katalitycznego, podczas przepływu spalin pomiędzy silnikiem a końcem układu wylotowego, tlenek węgla (CO) oraz węglowodory (HC) reagują z tlenem obecnym w spalinach - utleniają się. Powstają: dwutlenek węgla (CO2) – nieszkodliwy dla człowieka w bezpośrednim działaniu, może szkodliwy w sposób pośredni (dużo propagandy na ten temat, trudno o obiektywną opinię) i para wodna (H2O). Dzięki tym reakcjom, zmniejsza się zawartość tlenku węgla (CO) i węglowodorów (HC) w spalinach - nazywamy to procesem samooczyszczania spalin.
To, o ile zmniejszy się zawartość tlenku węgla (CO) i węglowodorów (HC) w spalinach, zależy jednak silnie od:
- temperatury spalin - im wyższa tym lepiej; jej wartość zależy istotnie od kąta wyprzedzenia zapłonu, dlatego ważna jest jego prawidłowa regulacja;
- prędkości przepływu spalin - im spaliny płyną wolniej tym lepiej;
- zawartości tlenu w spalinach - lepsza jest większa zawartość.
Podobnie jest z tlenkami azotu (NO), które głownie powstają w komorach spalania silnika. W trakcie przepływu przez układ wylotowy ulegają one rozpadowi, na tlen (O2) i obojętny azot (N2). Jednak ilość reakcji rozpadu jest zależna od temperatury spalin oraz zawartości tlenu w spalinach.
Usunięcie zdecydowanie większej ilości substancji szkodliwych ze spalin, umożliwia substancja, wprowadzona do układu wylotowego, nazywana w terminologii chemicznej - katalizatorem. Ma ona następujące cechy:
Tekst pochodzi z Dodatku technicznego do WIADOMOŚCI Inter Cars SA nr 47/grudzień 2012 „Trójfunkcyjne konwertery katalityczne Kompendium praktycznej wiedzy”